Οι αρθρογράφοι και των δυο προηγούμενων αναρτήσεων ,έχουν περίπου, κάνει την ίδια διαπίστωση. Απαλλαγή από την κομματοκρατία
Ο Γιώργος Οικονόμου πριν από πέντε μήνες ,πριν ακόμη το επίθετο της δημοκρατίας ''αμεση''ακουστει τόσο δυνατά όσο σήμερα ,δέχτηκε ότι είναι το μόνο που ''κολαει'' στην έννοια της και ότι τα υπόλοιπα άπλα θέλουν να εξωραΐσουν η να βελτιώσουν το υπάρχων πολιτικό σύστημα,το οποίο καμιά σχέση δεν έχει με δημοκρατία.
Αποδέχεται το Αριστοτελικό συμπέρασμα ότι '' ειδοποιός διαφορά μεταξύ ολιγαρχίας και δημοκρατίας είναι,ότι στη δημοκρατία έχουμε κλήρωση ενώ στην ολιγαρχία εκλογες''.Θεωρεί αναγκαία την χειραφέτηση από τη λογική των κομμάτων και των ''αντιπρωπων''και προτείνει τη συμμέτοχη των ανθρώπων στις αποφάσεις και τη θέσπιση των νόμων.
Ο κ.Χαράλαμπος Παπαδόπουλος διατυπώνοντας τον ορισμό της άμεσης δημοκρατίας ,έχει το ίδιο σημείο αναφοράς ,το πολίτευμα των Αθηναίων τον 5ο αιώνα π.χ.και θεωρεί τη δημοκρατία των Αθηναίων
δημιούργημα εκείνης της συγκεκριμένης εποχής, το οποίο σήμερα είναι ανέφικτο και ουτοπικό.
Δεν είναι η αντιπροσώπευση το πρόβλημα λέει ,άλλα ο τρόπος εκλογής των αντιπροσώπων ,αφού δεν αναδεικνύονται από το λαό αλλά από τις λίστες των κομμάτων που καταρτίζουν οι αρχηγοί του
Διακρίνει αδυναμίες στο πολίτευμα των Αθηναίων και το ταυτίζει με τη σωφροσύνη του ενός.
Πράγματι η δημοκρατία δεν γεννήθηκε από παρθενογένεση αλλά είναι μια εξελικτική διαδικασία.που δεν οφείλει την ύπαρξή της στο θεσμό της δουλείας ,αφού δούλους είχαν όλες οι πόλεις -κράτη
της εποχής, αλλά στην πόλη ,με την Αριστοτελική έννοια της λέξης ,που σημαίνει οι πολίτες ,οι άνθρωποι που την κατοικούν. Καμία άλλη δεν είχε τέτοιο πολίτευμα και οι Αθηναίοι στις αποικίες που έκαναν, δεν μετέφεραν το πολίτευμα της μητρόπολης, αλλά έφτιαξαν διαφορετικά . Συμπερασματικά λοιπόν ο Καστοριάδης,είχε δίκιο όταν έλεγε ,ότι όλα είναι προϊόν του φαντασιακού των ανθρώπων και των σημασιών που δίνουν στα πράγματα .Μέσα σε κλίμα ελευθέριας μπόρεσαν να επεκτείνουν τον ορίζοντα της σκέψη τους, αυτόνομα και όχι ετερόνομα, να θεσμισουν και να νομοθετήσουν. Εκεί θα δούμε και την ποιότητα του πολιτεύματός των.
Ο Γιάννης Κορδάτος ,στη μελέτη του'' Ιστορία της αρχαίας Ελληνικής φιλοσοφιας'' σχετίζει την ανάπτυξη και την πτώση της δημοκρατίας όχι με τις επιπτώσεις του Πελοποννησιακού πόλεμου, αλλά με την εξέλιξη των μέσων παραγωγής και τις διαδικασίες παραγωγής .
Τα τελευταία χρόνια χύθηκε πολύ αίμα στην πάλη μεταξύ αριστεράς και δεξιάς για το ποιος θα κατέχει τα μέσα παραγωγής ,το κράτος η οι ιδιώτες Καμιά .όμως από τις δυο αντιλήψεις ,όπου επικράτησε δεν μπόρεσε να θεμελιώσει τη δημοκρατία Γιατί τις αποφάσεις δεν τις έπαιρνε ο λαός , αλλά οι κομματικοί μηχανισμοί, στο όνομα δήθεν των λαών . Μια άλλη άποψη λέει ,ότι δεν έχει σημασία ποιος κατέχει τα μέσα παραγωγής ,αλλά ποιος θεσμίζει
Αυτός όμως που δεν κατέχει έστω κάποια από τα μέσα παραγωγής μπορεί να θεσμίσει ελευθέρα και προς το συμφέρον του, στην προκειμένη περίπτωση η κοινωνία; Φαντάζομαι πως όχι. Πιστεύω λοιπόν ότι η άποψη του κ.Παπαδόπουλου ,να γίνετε η αντιπροσώπευση όχι από τις λίστες των κομμάτων αλλά από τον λαό ,όπως, λαϊκές συνελεύσεις ,πρέπει να γίνει πολιτικό πρόταγμα του κινήματος των ''αγανακτισμένων'' και να δονήσει τις πλατείες όλου του κόσμου.Η θέσμιση αυτού του πολιτικού προτάγματος θα είναι η αρχή της εξελικτικής δημοκρατικής διαδικασίας .Χωρίς να παραγνωρίζετε ότι η κομματικοκρατια δεν θα επιχειρήσει την καπήλευση της.Το θέμα δεν εξαντλείται εδώ και ούτε διεκδικώ το αλάθητο .Άπλα καταθέτω τις απόψεις μου χωρίς δογματική διάθεση ,για συζήτηση.
Ο Γιώργος Οικονόμου πριν από πέντε μήνες ,πριν ακόμη το επίθετο της δημοκρατίας ''αμεση''ακουστει τόσο δυνατά όσο σήμερα ,δέχτηκε ότι είναι το μόνο που ''κολαει'' στην έννοια της και ότι τα υπόλοιπα άπλα θέλουν να εξωραΐσουν η να βελτιώσουν το υπάρχων πολιτικό σύστημα,το οποίο καμιά σχέση δεν έχει με δημοκρατία.
Αποδέχεται το Αριστοτελικό συμπέρασμα ότι '' ειδοποιός διαφορά μεταξύ ολιγαρχίας και δημοκρατίας είναι,ότι στη δημοκρατία έχουμε κλήρωση ενώ στην ολιγαρχία εκλογες''.Θεωρεί αναγκαία την χειραφέτηση από τη λογική των κομμάτων και των ''αντιπρωπων''και προτείνει τη συμμέτοχη των ανθρώπων στις αποφάσεις και τη θέσπιση των νόμων.
Ο κ.Χαράλαμπος Παπαδόπουλος διατυπώνοντας τον ορισμό της άμεσης δημοκρατίας ,έχει το ίδιο σημείο αναφοράς ,το πολίτευμα των Αθηναίων τον 5ο αιώνα π.χ.και θεωρεί τη δημοκρατία των Αθηναίων
δημιούργημα εκείνης της συγκεκριμένης εποχής, το οποίο σήμερα είναι ανέφικτο και ουτοπικό.
Δεν είναι η αντιπροσώπευση το πρόβλημα λέει ,άλλα ο τρόπος εκλογής των αντιπροσώπων ,αφού δεν αναδεικνύονται από το λαό αλλά από τις λίστες των κομμάτων που καταρτίζουν οι αρχηγοί του
Διακρίνει αδυναμίες στο πολίτευμα των Αθηναίων και το ταυτίζει με τη σωφροσύνη του ενός.
Πράγματι η δημοκρατία δεν γεννήθηκε από παρθενογένεση αλλά είναι μια εξελικτική διαδικασία.που δεν οφείλει την ύπαρξή της στο θεσμό της δουλείας ,αφού δούλους είχαν όλες οι πόλεις -κράτη
της εποχής, αλλά στην πόλη ,με την Αριστοτελική έννοια της λέξης ,που σημαίνει οι πολίτες ,οι άνθρωποι που την κατοικούν. Καμία άλλη δεν είχε τέτοιο πολίτευμα και οι Αθηναίοι στις αποικίες που έκαναν, δεν μετέφεραν το πολίτευμα της μητρόπολης, αλλά έφτιαξαν διαφορετικά . Συμπερασματικά λοιπόν ο Καστοριάδης,είχε δίκιο όταν έλεγε ,ότι όλα είναι προϊόν του φαντασιακού των ανθρώπων και των σημασιών που δίνουν στα πράγματα .Μέσα σε κλίμα ελευθέριας μπόρεσαν να επεκτείνουν τον ορίζοντα της σκέψη τους, αυτόνομα και όχι ετερόνομα, να θεσμισουν και να νομοθετήσουν. Εκεί θα δούμε και την ποιότητα του πολιτεύματός των.
Ο Γιάννης Κορδάτος ,στη μελέτη του'' Ιστορία της αρχαίας Ελληνικής φιλοσοφιας'' σχετίζει την ανάπτυξη και την πτώση της δημοκρατίας όχι με τις επιπτώσεις του Πελοποννησιακού πόλεμου, αλλά με την εξέλιξη των μέσων παραγωγής και τις διαδικασίες παραγωγής .
Τα τελευταία χρόνια χύθηκε πολύ αίμα στην πάλη μεταξύ αριστεράς και δεξιάς για το ποιος θα κατέχει τα μέσα παραγωγής ,το κράτος η οι ιδιώτες Καμιά .όμως από τις δυο αντιλήψεις ,όπου επικράτησε δεν μπόρεσε να θεμελιώσει τη δημοκρατία Γιατί τις αποφάσεις δεν τις έπαιρνε ο λαός , αλλά οι κομματικοί μηχανισμοί, στο όνομα δήθεν των λαών . Μια άλλη άποψη λέει ,ότι δεν έχει σημασία ποιος κατέχει τα μέσα παραγωγής ,αλλά ποιος θεσμίζει
Αυτός όμως που δεν κατέχει έστω κάποια από τα μέσα παραγωγής μπορεί να θεσμίσει ελευθέρα και προς το συμφέρον του, στην προκειμένη περίπτωση η κοινωνία; Φαντάζομαι πως όχι. Πιστεύω λοιπόν ότι η άποψη του κ.Παπαδόπουλου ,να γίνετε η αντιπροσώπευση όχι από τις λίστες των κομμάτων αλλά από τον λαό ,όπως, λαϊκές συνελεύσεις ,πρέπει να γίνει πολιτικό πρόταγμα του κινήματος των ''αγανακτισμένων'' και να δονήσει τις πλατείες όλου του κόσμου.Η θέσμιση αυτού του πολιτικού προτάγματος θα είναι η αρχή της εξελικτικής δημοκρατικής διαδικασίας .Χωρίς να παραγνωρίζετε ότι η κομματικοκρατια δεν θα επιχειρήσει την καπήλευση της.Το θέμα δεν εξαντλείται εδώ και ούτε διεκδικώ το αλάθητο .Άπλα καταθέτω τις απόψεις μου χωρίς δογματική διάθεση ,για συζήτηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου