του Π. Κωνσταντίνου

Η θλίψη και το σοκ σε ολόκληρη την ανθρωπότητα για το χαμό πάνω από ενενήντα ανθρώπων από το δολοφονικό χέρι των νεοναζί, οι περισσότεροι από το κάμπινγκ νεολαίας του Εργατικού Κόμματος προκαλεί τώρα την οργή για τους υπεύθυνους. Η ανοχή των κυβερνήσεων στα φασιστικά κόμματα και τους νεοναζί στην Ευρώπη είχε ξεπεράσει κάθε όριο το προηγούμενο διάστημα. Γίνονταν αποδεκτά ακόμη και ως κυβερνητικοί εταίροι , ως εργαλεία για την απομόνωση των εργατικών αντιστάσεων και της αριστεράς που στη περίοδο της κρίσης επέμενε να προβάλει εναλλακτικές λύσεις υπέρ των συμφερόντων της μεγάλης πλειοψηφίας και όχι της μειοψηφίας των κατόχων του πλούτου.

Ο ηχολήπτης του Πλούτου φορτίζει τις μπαταρίες του πριν απο την παράσταση

...ενώ στην Ορχήστρα του θεάτρου.... σκέψη

Για τον σκηνογραφο μας

Είναι αλήθεια ότι ο σκηνογράφος της θεατρικής ομάδας ο Μιχάλης ο Κότσαρης ,με τις εμπνεύσεις του πάντα δημιουργεί μια ευχάριστη νότα που στη βάση της δημιουργούν οι υπόλοιποι .Προσωπικά πάντα περιμένω την υλοποίηση της σκηνοθετικής του φαντασίας ώστε και εγώ να σχεδιάσω τα του ήχου .Πολλές φορές δεν τον έλαβα υπόψιν  και εκτέθηκα .Κακό του κεφαλιού μου.Στο πλούτο το σκηνικό του ήταν φανταστικό ,όπως και σε κάθε παράσταση η έμπνευση του είναι μοναδική .Ανάλογα με την  φαντασιακή του σύλληψη ο καθένας το ερμηνεύει Να όμως τι λέει ο ίδιος ο δημιουργός:

''Το ζητούμενο στο συγκεκριμένο σκηνικό δεν ήταν η φλυαρία. Η ατμόσφαιρα του έργου ζητούσε έναν σχετικά ρεαλιστικό σκηνικό που να δηλώνει ένα φτωχικό καλύβι και τον αύλειο χώρο του. Χρησιμοποιήθηκαν φυσικά υλικά (λινά υφάσματα, ξύλο, καλάμια, σχοινιά) στις αποχρώσεις της ώχρας, του υπόλευκου, του κόκκινου του κεραμιδιού και του μαύρου - τα βασικά χρώματα της αρχαιότητας, που συνοδεύτηκαν από το δυναμικό υλικό του σιδήρου (οι εκατέρωθεν ράμπες στα δύο βάθρα). Πρωτίστως το σύνολο του σκηνικού είναι περιγραφικό, ταυτόχρονα όμως υποδηλώνει μέσα από τη στυλιζαρισμένη αφαιρεσή του τα κυριότερα στοιχεία του θεατρικού χώρου-χρόνου που διαδραματίζεται ο "Πλούτος" του Αριστοφάνη. Τονίζει ο Πήτερ Μπρούκ: " Ανακάλυψα συχνά  πως το σκηνικό είναι η γεωμετρία της τελικής μορφής του έργου....καλός σκηνογράφος είναι αυτός που προχωρεί βήμα βήμα, παράλληλα με το σκηνοθέτη, γυρίζει πίσω, επιφέρει αλλαγές, αναθεωρεί, καθώς μορφοποιείται βαθμιαία η τελική σύλληψη." Κι εδώ έγινε ακριβώς αυτό - το σκηνικό δεν έμεινε στη μακέττα, όταν ξεκίνησε το στήσιμό του υπήρξε μια διαρκής κίνηση που το μετασχημάτιζε σε σχέση με τη δράση των ηθοποιών και τις συνθήκες του τόπου - χώρου στον οποίο θα συνθέτονταν.

Τέλος το συγκεκριμένο σκηνικό, συμβολικά  θα μπορούσε να ερμηνευθεί σαν ένα άθλιο, παλιωμένο καράβι  (η χώρα) με τα μπαλωμένα του πανιά ανοιχτά και με όλους του ηθοποιούς (πολίτες) πάνω του, να πλέει σε μιαν άγνωστη κα επικίνδυνη θάλασσα (κρίση).''

Η εξέγερση των μικροαστών

Πολύ θα το θελα να μην είναι έτσι, αλλά δυστυχώς, είμαι αναγκασμένος από την πραγματικότητα να συμφωνήσω.Το άρθρο του Νίκου Δαβετα το κρατάω πολύ καιρό στο αρχείο μου.Δεν ήθελα να το παραδεχτώ . Κι όμως, λέει αλήθειες ..
 Του Νίκου Δαββέτα, Τvxs, 13.4.11

«Αυτή η πραγματικότητα δεν μπορεί να ακουστεί σαν τραγούδι».
Ντανίλο Κις 

Η εξέγερση των μικροαστών δεν είναι εναντίον του μεγάλου κεφαλαίου, αλλά εναντίον του κράτους, με ένα και μοναδικό αίτημα: Να συνεχισθεί η λεηλασία του, το κομματικό πλιάτσικο, έτσι όπως αρχικώς συμφωνήθηκε, με τον μηχανισμό των αθρόων διορισμών και των ανεξέλεγκτων παροχών. Να τηρηθεί με άλλα λόγια το περίφημο «Συμβόλαιο με το λαό». Εσείς μας πληρώνετε, εμείς σας ψηφίζουμε. Δυστυχώς η Ιστορία μάς έχει διδάξει πως όταν ξεσηκώνονται οι μικροαστοί, όταν βγαίνουν στους δρόμους χτυπώντας άδειες κατσαρόλες, το «αυγό του φιδιού» έχει διαρραγεί.

Μάικλ Σαντέλ:«Ανήθικη η κοινωνία της αγοράς»

O καθηγητής του Χάρβαρντ απαντά στις ερωτήσεις του «Βήματος»


Αν σας ρωτούσαν ποιο είναι το πιο δημοφιλές μάθημα στο Χάρβαρντ, δύσκολα θα μαντεύατε τη σωστή απάντηση: Είναι οι παραδόσεις του Μάικλ Σαντέλ για την πολιτική φιλοσοφία. Οπου και αν μιλάει, από τη Βοστώνη ως το Τόκιο, τον υποδέχονται σαν ροκ σταρ. Στις διαλέξεις του δεν πέφτει καρφίτσα από ανθρώπους που τρέχουν να ακούσουν πώς θα απαντούσε, π.χ., σήμερα ο Αριστοτέλης στα ηθικά διλήμματα του 2011: Πώς θα πρέπει να κατανεμηθούν τα βάρη της λιτότητας; Ποιες είναι οι ευθύνες των πλουσίων σε μια δίκαιη κοινωνία; Πρέπει να υπάρχουν ηθικά όρια στις αγορές; «Σε καιρούς οικονομικής κρίσης ξεχάσαμε την ηθική και χάσαμε την τέχνη του δημοκρατικού διαλόγου» τονίζει μιλώντας στο «Βήμα» ο αμερικανός καθηγητής, ο οποίος πιστεύει ότι και τα πλέον αμφιλεγόμενα ζητήματα μπορούν να φωτιστούν από μια στέρεη ηθική επιχειρηματολογία.

Ο Μάικλ Σαντέλ πιστεύει ότι η κρίση χρέους της Ελλάδας έχει και ηθικές διαστάσεις. «Στις δυτικές δημοκρατίεςπροσπαθούμε συχνά να συζητήσουμε για την πολιτική και την οικονομία χωρίς να αναφερόμαστε σε ζητήματα ηθικής, αξιών και κοινού καλού. Πιστεύω ότι είναι λάθος.... Οδηγεί σε μια τεχνοκρατική, διαχειριστική πολιτική που δεν μπορεί να εμπνεύσει τους πολίτες να συμμετέχουν. Δεν είναι δυνατόν να μιλήσουμε για μια δίκαιη κοινωνία χωρίς να απαντήσουμε σε ηθικά ερωτήματα- ποια αγαθά αξίζει να επιδιώξουμε; ποιες αρετές αξίζει να καλλιεργήσουμε και ποιες είναι οι υποχρεώσεις μας απέναντι στους άλλους πολίτες; Οπως βλέπουμε σήμερα στην Ελλάδα,η συζήτηση για τα οικονομικά προβλήματα,για το χρέος, τα ελλείμματα, τη λιτότητα και τη φοροδιαφυγήείναι αναπόφευκτα ηθικά ερωτήματα.Πώς θα πρέπει να κατανεμηθούν τα βάρη της λιτότητας;Ποιες είναι οι ευθύνες των πλουσίων προς τα λιγότερο προνομιούχα μέλη της κοινωνίας; Πώς απαντά σε αυτά τα ερωτήματα μια δίκαιη κοινωνία;».

Αντίθετα από πολλούς σύγχρονους φιλοσόφους, λέει ότι πρέπει να υπάρχουν ηθικά όρια στις ελεύθερες αγορές: «Οι αγορές είναι πολύτιμα εργαλεία για την οργάνωση της παραγωγικής δραστηριότητας. Αλλά δεν είναι αυτοσκοπός και δεν μπορούναπό μόνες τους να ορίσουν τη Δικαιοσύνη. Στο βιβλίο μου “Δικαιοσύνη- Τι είναι το σωστό” (σ.σ.: κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις Πόλις) εξετάζω τη φιλοσοφία της ελεύθερης αγοράς.Σύμφωνα με αυτήν,όποια αναδιανομή εισοδήματος και πλούτου γίνεται βάσει εθελοντικής συνεισφοράς στην ελεύθερη αγορά είναι δίκαιη.Αλλά προβάλλω αντιρρήσεις σε αυτή την άποψη. Ρωτώ αν κάποια αγαθά δεν θα πρέπει να πωλούνται και να αγοράζονται με χρήματα. Για παράδειγμα, πρέπει να υπάρχουν αγορές για ανθρώπινα όργανα προς μεταμόσχευση;Για τη στρατιωτική θητεία;Ποιος πρέπει να είναι ο ρόλος των αγορών στην Παιδεία και στην Υγεία; Αν υπάρχουν κάποια πράγματα που δεν πρέπει να αγοράζονται με χρήματα,πρέπει να κάνουμε μια δημόσια συζήτηση για τα ηθικά όρια των αγορών. Αλλιώςδιατρέχουμε τον κίνδυνο να διολισθήσουμε από μια οικονομία της αγοράς σε μια κοινωνία της αγοράς,στην οποία κοινωνικές σχέσεις και αξίες μετατρέπονται σε εμπορεύματα κατ΄ εικόνα των αγορών».
Ο Σαντέλ αρχίζει τις παραδόσεις του κάνοντας μια συγκεκριμένη ερώτηση. Π.χ.: «Είναι δίκαιο ότι οι διευθύνοντες σύμβουλοι των μεγάλων επιχειρήσεων κερδίζουν 344 φορές περισσότερα από τον μέσο εργαζόμενο στις ΗΠΑ;».
«Το 1980οι διευθύνοντες σύμβουλοι στις μεγάλες εταιρείες έβγαζαν μόνο 42 φορές περισσότερα χρήματα από τον μέσο εργαζόμενο,επομένως κάτι έχει αλλάξει. Αν πιστεύετε ότι αυτές οι διαφορές απηχούν τη μεγαλύτερη προσπάθεια, ευφυΐα και σκληρή δουλειά των στελεχών, πρέπει να αναρωτηθούμε αν οι διευθύνοντες σύμβουλοι εργάζονται οκτώ φορές πιο σκληράή αν είναι οκτώ φορές πιο έξυπνοι σήμερα από ό,τι το 1980. Αυτό είναι μάλλον απίθανο. Ετσι, πρέπει να υπάρχουν άλλες εξηγήσεις, που έχουν να κάνουν με τις αλλαγές στην παγκόσμια οικονομία,αλλά αυτό δείχνει ότι ο μισθός των μεγαλοστελεχών καθορίζεται από παράγοντες ανεξάρτητους από την ηθική αξία εκείνου που τον λαμβάνει. Στο βιβλίο μουχρησιμοποιώ αυτό το παράδειγμα για να εξετάσω το μεγαλύτερο ερώτημα του ποιος αξίζει τι:Πώς θα πρέπει να διανέμονται το εισόδημα,ο πλούτος και τα αγαθά σε μια δίκαιη κοινωνία;».
«ΠΛΗΡΩΣΑΤΕ ΣΤΗ “ΜΑΥΡΗ” ΑΓΟΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕ ΑΚΟΥΣΕΤΕ. ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΟ Ή ΑΔΙΚΟ;»
500 δολάρια για ένα...«δωρεάν» εισιτήριο
Στο Τόκιο ο κόσμος περίμενε στην ουρά για να τον ακούσει να μιλάει.Τα εισιτήρια, τα οποία ήταν δωρεάν και διατέθηκαν με κλήρωση, πωλούνταν στη «μαύρη» αγορά για 500 δολάρια. Ο Σαντέλ άρχισε τη διάλεξη με το ερώτημα: «Είναι δίκαιη ή άδικη η “μαύρη” αγορά εισιτηρίων;».
Ενας Αμερικανός στην Οξφόρδη
Ο Μάικλ Τζ.Σαντέλ γεννήθηκε το 1953.Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης,είναι καθηγητής Πολιτικής Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ.Διετέλεσε επισκέπτης καθηγητής στη Σορβόννη και είναι τακτικός συνεργάτης των «Νew York Τimes».
«Θα σκότωνες τον χοντρό για να σώσεις το τρένο»;
Χρησιμοποιεί εκλαϊκευτικά παραδείγματα όπως: «Ενα τρένο περνάει με τα φρένα σπασμένα. Αν ένας πολύ χοντρός άνθρωπος πέσει στις γραμμές θα σκοτωθεί, αλλά θα σωθούν πέντε εργαζόμενοι στις γραμμές. Εσείς θα τον σπρώχνατε;».
Ψηφιακό ραντεβού://www.justiceharvard.org.
Περίπου 15.000 φοιτητές του Χάρβαρντ έχουν παρακολουθήσει το θρυλικό μάθημα του Σαντέλ για τη «Δικαιοσύνη». Εξάλλου εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι συντονίζονται στην ιστοσελίδα http://www.justiceharvard. org και τον παρακολουθούν ζωντανά στον υπολογιστή.
Τι θα έλεγε σήμερα ο Αριστοτέλης
Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ Σαντέλ είναι ο ακαδημαϊκός που επανέφερε στη σύγχρονη πολιτική φιλοσοφία τον Αριστοτέλη, τον οποίο επικαλείται πολύ συχνά στις διαλέξεις και στα βιβλία του. - Πώς θα απαντούσε ο Αριστοτέλης στο ερώτημα αν «δικαιούται» μια κυβέρνηση να φορολογεί τους πλουσίους για να βοηθά τους φτωχούς; «Ο Αριστοτέλης θα έλεγε ότι πρέπει πρώτα να προσδιορίσουμε τον σκοπό της πολιτικής κοινότητας. Μόνο τότε μπορούμε να αποφασίσουμε ποιο σύστημα φορολόγησης ή δημόσιων οικονομικών είναι δίκαιο. Η απάντησή του, φυσικά, είναι ότι σκοπός της πολιτικής δεν είναι μόνο να προωθήσει την ασφάλεια και τις οικονομικές συναλλαγές, αλλά να καλλιεργήσει και την αρετή των πολιτών. Ο Αριστοτέλης θα έλεγε ότι ένα πολύ μεγάλο χάσμα ανάμεσα στους πλούσιους και στους φτωχούς θα υπονόμευε την πολιτική αρετή και το κοινό καλό. Οι πλούσιοι θα διαφθείρονταν και οι φτωχοί θα οδηγούνταν σε διάσπαση από τις υλικές τους ανάγκες για να συμμετάσχουν στη δημόσια ζωή».

Αποκαλύφθηκε κύκλωμα φοροδιαφυγής

Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες της ''νοτας'' κλιμάκιο της τρόικα ,εγκατεστημένο στο υπουργείο οικονομικών , κάνει φύλο και φτερό όλους τους φακέλους και τα αρχεία του υπουργείου και είναι κοντά στο ξεσκέπασμα μεγάλου κυκλώματος φοροδιαφυγής ,Όλα ξεκίνησαν από μια απλή και άδολη ανάρτηση στο ιστολόγιο του πολιτιστικού συλλόγου Χρυσοβεργίου. Ο συγκεκριμένος σύλλογος με την ανάρτηση του για τις ζαλίγκες και το ζαλιγκομα ΑΠΟΚΑΛΥΨΕ !!!! πως....γυναίκες από το Χρυσοβέργι μετέφεραν ζαλιγκωμένες ξύλα στο Αιτωλικό επ' αμοιβή  χωρίς τα φορτία να συνοδεύονται με τα αντίστοιχα δελτία αποστολής . Το κλιμάκιο της τρόικα έδωσε εντολή και το υπουργείο δημόσιας τάξης έχει αναπτύξει δυνάμεις των ΜΑΤ σε όλα τα αεροδρόμια και τους σταθμούς εξόδους της χώρας .Σύμφωνα με πληροφορίες η μια εκ  των δυο της φωτογραφίας που συνοδεύει την ανάρτηση ,κατάγεται από τη Σκοπιά η Τσεκλίστα της Ευρυτανίας ,από όπου και ο κ. Θάνος Μωραΐτης. Γιαυτό το λόγο ο υπουργός κλήθηκε από το κλιμάκιο της τρόικα για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την προσωπικότητα της φερόμενης ως φοροφυγάδος  Τελευταία ,έφτασε στο κλιμάκιο της τρόικα η πληροφορία πως η φερομένη ως φοροφυγάς απεβίωσε .Αμέσως σκάφη του λιμενικού εστάλησαν στον Αχέροντα ποταμό και ελέγχουν κάθε βάρκα που περνά μήπως και διαφύγει προς τον κάτω κόσμο ,οπότε χάνονται τα πάντα . Πάντως η ''νοτα '' όταν προκύψουν νέα στοιχεία θα είναι κοντά σας και θα σας ενημερώνει.

Ραφαέλε Σιμόνε: Γιατί η Αριστερά δεν συγκινεί πια

                                                                                                        πηγη¨πολιτικη επιθεωρηση

 Του Γιάννη Μπασκόζου , ΒΗΜΑ, 10.7.11

Τσαρλς Τίλλυ: Η μαζική κουλτούρα απειλή για τη δημοκρατία

Tι είναι άραγε δημοκρατία σήμερα; Ποιο καθεστώς θεωρείται δημοκρατικό; Είναι τα κοινοβουλευτικά συστήματα δημοκρατικά ή μήπως η άμεση δημοκρατία- που έχει γίνει προσφάτως της μόδας στις πλατείες των «Αγανακτισμένων»- είναι η κορυφή της δημοκρατίας; Είναι άραγε εφικτή μια δημοκρατία ικανοποιητική σήμερα; Δύο διαφορετικοί στοχαστές συναντώνται σε αυτά τα ερωτήματα, ο Τσαρλς Τίλλυ και ο Ραφαέλε Σιμόνε. Ο Τσαρλς Τίλλυ μελετώντας επί χρόνια τα καθεστώτα πολλών χωρών κατέληξε στο συμπέρασμα ότι σημασία δεν έχει ο τίτλος του καθεστώτος αλλά οι σχέσεις πολίτη και κράτους. Κατά τον Τίλλυ «δημοκρατία είναι εκείνο το πολιτικό καθεστώς όπου οι σχέσεις ανάμεσα στο κράτος και στους πολίτες διέπονται από ευρεία,ισότιμη,ασφαλή (δηλαδή προστατευμένη) και αμοιβαίως δεσμευτική διαβούλευση».

Μιλώντας με τη μηχανή

 Αναδημοσιευση απο το ΓΗΤΑΥΡΟ
Τα τελευταία χρόνια το λογισμικό αναγνώρισης φωνής έχει αρχίσει να μπαίνει σε πολλές πλευρές της καθημερινής ζωής. Βρίσκεται στην άλλη άκρη των τηλεφωνικών γραμμών υποστήριξης πελατών πολλών μεγάλων εταιρειών, σε συστήματα τηλεφωνικής κράτησης θέσεων, έχει ενσωματωθεί στο πιο διαδεδομένο λειτουργικό σύστημα για προσωπικούς υπολογιστές και συχνά υπάρχει και ως εναλλακτική μέθοδος εισαγωγής πληροφοριών στα τηλέφωνα με οθόνες αφής. Παρ' όλ' αυτά, δύσκολα βρίσκεις κάποιον που να είναι ικανοποιημένος από την αλληλεπίδραση με κάποια μηχανή μέσω διασύνδεσης αναγνώρισης φωνής.

Ανάπηρος έμεινε ο δημοσιογράφος Μανώλης Κυπραίος

 Αναδημοσίευση από το:

Τίποτα το σημαντικό

Ανάπηρος έμεινε ο δημοσιογράφος Μανώλης Κυπραίος, από την ωμή βία που ασκήθηκε εναντίον του από τις κρατικές δυνάμεις καταστολής, ενώ κάλυπτε την απεργιακή κινητοποίηση στις 15 Ιουνίου. Συγκεκριμένα, άνδρας των ΜΑΤ πέταξε στοχευμένα μια χειροβομβίδα κρότου λάμψης σε απόσταση αναπνοής από το κεφάλι του, αφού μάλιστα ο συνάδελφος είχε δηλώσει τη δημοσιογραφική του ιδιότητα, με αποτέλεσμα να χάσει την ακοή του και στα δύο αυτιά! Τη βάναυση συμπεριφορά των ΜΑΤ καταδίκασε απερίφραστα το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ, ενώ η υπόθεση βρίσκεται ήδη στον Εισαγγελέα. Ο Μανώλης Κυπραίος λοιπόν γίνεται στοιχειοθετημένα ο πρώτος συνάνθρωπός μας που κατά τη διάρκεια των πρόσφατων διαδηλώσεων έχασε εξολοκλήρου μία απ' τις 5 αισθήσεις του και έμεινε ανάπηρος, ως αποτέλεσμα της αστυνομικής βίας. Δηλώνοντας την αμέριστη αλληλεγγύη και συμπαράστασή μας, παραθέτουμε τη συγκλονιστική μαρτυρία που μας έστειλε. διαβάστε περισσότερα

Νόαμ Τσόμσκι Τα ΜΜΕ δεν χειραγωγούν πια. Τώρα, δημιουργούν συναίνεση

Πηγή: Εφημερίδα Le Monde & Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, 12/08/2007 Συνέντευξη στο Ντανιέλ Μερμέ Εξαγορές μεγάλων εφημερίδων -της «Wall Street Journal» στις Ηνωμένες Πολιτείες, της «Les Echos» στη Γαλλία- από πλούσιους άνδρες, συνηθισμένους να χειραγωγούν την αλήθεια προς όφελος των συμφερόντων τους, εξοργιστική προβολή του Νικολά Σαρκοζί από τα ΜΜΕ, καταχρηστική πληροφόρηση με αθλητικές ειδήσεις, μετεωρολογικά δελτία και θέματα «ποικίλης ύλης». Και όλα αυτά, με φόντο το όργιο της διαφήμισης. Στα δημοκρατικά καθεστώτα η «επικοινωνία» ανάγεται σε μόνιμο όργανο διακυβέρνησης, υποκαθιστώντας την προπαγάνδα των δικτατορικών καθεστώτων.

αρχαιοκάπηλοι στην υψηλή Παναγία

πηγη :Εφημεριδα ΑΧΜΗ  
''Μέχρι και εκσκαφικό μηχάνημα μετέφεραν σε αρχαιολογικό χώρο της περιοχής Σταμνάς, κοντά στην Αγιά Αγάθη, τέσσερις επίδοξοι αρχαιοκάπηλοι από το Αγρίνιο, προκειμένου να ψάξουν για ευρήματα. Όμως αστυνομικοί του Αγρινίου τους πρόλαβαν και με το που ξεκίνησαν τις …  ανασκαφές, χθες τη νύχτα, τους συνέλαβαν.
Μάλιστα κάποιες πληροφορίες λένε ότι ο ένας εξ αυτών είναι  αιρετός στο νέο δήμο Αγρινίου, εκλεγμένος σε τοπικό διαμέρισμα. Αν και δεν πρόλαβαν να φέρουν στο φως κανένα εύρημα, η πράξη θεωρείται κακουργηματική και θα οδηγηθούν στον Εισαγγελέα.''  Αυτό είναι το ρεπορτάζ της ΑΧΜΗΣ


 Στο Χρυσοβέργι ,σήμερα το πρωί γίνονταν λόγος για την περιοχή Χάραμα ,ανατολικά της Υψηλής Παναγιάς.Εκεί ο τόπος είναι διάσπαρτος από συλημένους τάφους και ερείπια αρχαίου τείχους ,το οποίο έχει την ίδια λιθοδομή και έδραση ,με αυτό της Πλευρώνας.Ίσως μια εκ των Ομηρικών πόλεων που έλαβαν μέρος στον Τρωικό πόλεμο να βρίσκετε κάπου εδώ.Πάντως δεν είναι πρωτόγνωρο το φαινόμενο των αιρχαιοκαπηλικών επιδρομών στο σημείο Τις νύχτες ,ΧειμώναΚαλοκαίρι, αυτοκίνητα πάνε και έρχονται Η δράση των αρχαιοκαπήλων είναι καταστροφική για τα μνημεία και προκειμένου να τα περισώσει η αρχαιολογική υπηρεσία πρέπει να πάρει μέτρα.

Οι πλατείες έχουν ρεύμα

Από την 6η πανευρωπαϊκή συνάντηση των αγανακτισμένων στο Σύνταγμα, χθες Κυριακή

www.enet.grΠΑΡΑ ΤΗ ΖΕΣΤΗ, ΤΟ ΚΛΙΜΑ ΜΕΝΕΙ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ 
Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

«Η Κυριακή έχει δικιά της χάρη» θύμιζε από το παλιό τραγούδι μια παρέα τεσσάρων συνταξιούχων που έφτασε χθες στο Σύνταγμα από τον Πειραιά. Πληρώνοντας τα έξοδα του ταξί ρεφενέ, έλεγαν πως «όσο αντέχουν τα πόδια μας θα 'ρχόμαστε».

 Παρά τη συσσωρευμένη κούραση και τη ζέστη που αποδεκατίζουν κυριολεκτικά την πλατεία από πολίτες, πολλές χιλιάδες έσπευσαν χθες να καταγγείλουν την υπερψήφιση του Μεσοπρόθεσμου, του εφαρμοστικού νόμου, καθώς και την αστυνομική καταστολή της προηγούμενης εβδομάδας.

Ηδη πάντως αρκετοί, τόσο μεμονωμένα στις συνελεύσεις όσο και στα πηγαδάκια της πλατείας, ποντάρουν στον κοντινό Σεπτέμβριο. «Δώσαμε μια μάχη και δεν την κερδίσαμε. Να μην το κρύψουμε. Να χαράξουμε σχέδιο για το πώς θα κινηθούμε από Σεπτέμβρη και μετά. Είμαστε υποχρεωμένοι να ξαναβγούμε στο δρόμο».

Μήνυση κατά της ΕΛ.ΑΣ από Τσίπρα

πηγη:  http://www.kathimerini.gr
Για τα επεισόδια της Τρίτης και της Τετάρτης στο Σύνταγμα.

Μηνυτήρια αναφορά κατά της ΕΛ.ΑΣ κατέθεσε ο πρόεδρος της ΚΟ του Σύριζα, Αλέξης Τσίπρας στον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Ιωάννη Τέντε.

Συγκεκριμένα, ο κ. Τσίπρας έδωσε δύο δισκέτες με φωτογραφίες και βίντεο, όπου παρουσιάζονται σκηνές από τα «βίαια», όπως τα χαρακτήρισε, επεισόδια στο κέντρο της Αθήνας ανάμεσα στην Αστυνομία και τους πολίτες. Ο ίδιος ζήτησε -μεταξύ άλλων- να εξεταστεί αν χρησιμοποιήθηκαν επικίνδυνα χημικά και να επιρριφθούν οι ανάλογες ευθύνες.

Κατά την έξοδό του από το Δικαστικό Μέγαρο, ο κ. Τσίπρας ανέφερε ότι επισκέφθηκε τον κ. Τέντε «με την ελπίδα ότι κάποιοι θεσμοί στην ταλαιπωρημένη Δημοκρατία θα λειτουργούν σωστά», ενώ τόνισε πως «όσα διαπράχθηκαν συνιστούν ωμή παράβαση της Δημοκρατικής νομιμότητας».

Εικονες απο τη λαικη του Αιτωλικου

αδεια κουτια απο παπουτσια

Μπαρμπετακης ,Φούντα συζητούν τα της λαϊκής

Οργισμένοι οι εργαζόμενοι στην καθαριότητα του Δήμου από το θέαμα που αντίκρισαν στο χώρο της λαϊκής του Αιτωλικού.Οι ορμώμενοι εξ ''Αχαγιάς'' Ρομά, προκλητικότατα, άδειασαν το περιεχόμενο των κουτιών και τα παράτησαν,γράφοντας στα αρχ... τους όλους εμάς ....